بانوی اندلس پژوهشی مستند درباره زندگانی و زادگاه مادر گرامی امام رضا(ع) و حضرت معصومه(ع)

درمیان قفسۀ کتابخانه‌ها و کتابفروشی‌ها همیشه قطورترین کتاب‌ها، کتاب‌های تاریخی هستند. برای کسی که تخصصش #تاریخ نیست و سَروسِرّی با پژوهش‌های تاریخی ندارد، معمولاً خواندن یک کتاب با مضامین صرفاً تاریخی کمی‌مشکل و زمان‌بر است.
‌
شاید این حس‌وحالِ نه چندان مطلوب، فقط به ذائقۀ مخاطب برنگردد. اکثر کتب تاریخی با منابعی صرفاً محققانه و با ادبیاتی ویژه نگاشته می‌شوند که مخاطب عادی پس از چند صفحه از خیر خواندن آن می‌گذرد. گاهی هم بعضی کتب آن‌قدر ارجاعات و سند‌های تاریخی‌شان ضعیف است که مخاطب به خواندن چنین اثری تمایلی ندارد و از خیر اطلاعات ناقص و مخدوش تاریخی آن می‌گذرد. اما گزینۀ سومی‌ هم وجود دارد.
‌
«بانوی اندلس» از آن دست از کتاب‌هاست. کتابی تاریخی دربارۀ مادر بزرگوار حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیه‌السلام) و فاطمۀ‌معصومه (سلام‌الله‌علیها). زبانش روان است و از حوادث ملال‌آور تاریخی هم خبری نیست و مخاطب را در تونل هزارتوی تاریخ سرگردان و دل‌زده نمی‌کند. راه مشخص است و استناد به روایات و حوادث تاریخی بسیار سنجیده و محقاقانه؛ نتیجۀ این وسواس در ارجاعات و استنادات متقن، اعتماد خواننده به این کتاب تاریخی است.
‌
‌نویسنده بارها در میان سطور و صفحات کتاب به مقایسۀ سند تاریخی کتاب پرداخته که این تأکیدات منجر به تکراری بودن برخی از مطالب شده و البته گاهی در فصول مختلف عین مطلب تکرار می‌شود.
‌
مسئلۀ اصلی و مهم و شاخص کتاب پرداختن به موضوع #مادر است. مادران بزرگوار معصومین علیهم‌السلام، وقتی از مادر امام صحبت می‌کنیم، سخن از بانویی است که خودشان چنان پرورش یافته و یگانۀ روزگار است که برترین اولیای الهی را در دامان خود تربیت می‌کند صِرف همسر امام بودن نمی‌تواند چنین جایگاهی را برای یک زن تضمین کند. ‌پرداختن به این موضوع ناب، پنچره‌های فراوانی را برای سیر در کوچه‌پس‌کوچه‌های تاریخ صدر اسلام باز کرده و جذابیت کتاب را دو چندان می‌کند.
‌
بانویی که از شهری به نام مُرسیه در جنوب شرقی اسپانیای امروزی با حوادث فراوان و تقدیر الهی وارد حریم امن و نورانی موسی‌بن‌جعفر می‌شود. این بانو که در بدو ورود به خانۀ امام، تُکتَم نام داشته به «خیزران مُرسیه» مشهور است. وجود ایشان و مادران اهل‌بیت در بین شیعیان بسیارمهجور است. غربت «خیزران مُرسیه» مؤید این مطلب است که نویسنده، مطلب را در چندین جهت در کتاب «بانوی اندلس» بررسی کرده است.