نهج البلاغه امیرالمؤمنین(ع)؛ترجمه و شرح نکته ها

امیرمؤمنان علی(ع)، بی تردید امیرسخن و خداوندگار بلاغت است.
کلام او در نزد سخن سنجانِ ظرافت بین، فراتر از بشر و فروتر از خداست.

قطعه ای از سخن او به دست هر بلیغ و خطیبی می افتاد به شگفتی فرو می رفت و دست به دست می گشت، تا این که دانشمند نامور قرن چهارم هجری -سید رضی- را توفیق رفیق گشت و با همت و ذوق فراوان، پاره ای از خطبه ها، نامه ها و کلمات قصار آن امام همام(ع) را گردآوری کرد و نام نهج البلاغه را بر آن نهاد.

اینک این کتاب عظیم افزون بر هزار سال است که در دست عالمان و حکیمان و سیاست مداران و مؤمنان است و هرکس به اندازه فهم خود از آن توشه برمی دارد.
علاقه عالمان فارسی زبانِ عربی دان، سبب شد تا این اثر پرارج به فارسی ترجمه شود، همین علاقه، ترجمه های فراوانی را پدید آورد و هریک به سهم خود در انتقال کلام امام علی(ع) به میان فارسی زبانان کوشیدند.

کتاب حاضر از میان 4 نوع ترجمه «تحت اللفظی، معنایی، تفسیری و انفسی» به صورت معنوی و در فضای انفسی، ترجمه شده است. همچنین از ویژگی های این ترجمه آن است که شرح واره ای با عنوان نکته ها و پیام ها در پایان هر خطبه و نامه مولا در نهج البلاغه دسته بندی موضوعی شده است.